ไปฝึกโยคะที่มัยซอร์ อินเดีย ตอนที่4 – Tips for trip to Mysore, India

ตอนที่ 4 ฝึกโยคะกับSharath , Mysore magic มีอยู่จริง (ย้อนไปอ่านตอนที่ 3 ที่นี่)

12802927_10209526830625585_50925990555898209_n
บัตรนักเรียน
10422194_10209546252151111_4096840479590399504_n.jpg
ตอนฝึกถ่ายภาพไม่ได้ เลยsketchภาพ ฝึกมืออนุบาลมาให้พอเห็นภาพ

อังคาร 1 ก.พ. 2016 (Mysore class) : ตื่นเต้นมาก ทั้งๆที่ฝึกเหมือนเดิม สั้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ สำหรับคนมาครั้งแรก Sharathให้ฝึกแค่จบ Primary Series เท่านั้น , ในบัตรนักเรียนเขียนว่าเราเป็นรอบ 8.30 แต่ออยมาถึงชาลาตั้งแต่ 7.30 (เผื่อๆไว้ มาดูด้วยว่าคนอื่นเค้ามากันกี่โมง) ซึ่งก็มีคนรอบ 8.30 มาบ้างแล้วแต่น้อยมาก

Sharath จะค่อยๆเรียกนักเรียนของแต่ละรอบเข้าไปรอข้างใน หน้าประตูห้องฝึก แล้วค่อยๆเรียกนักเรียนเข้าไปแทนนักเรียนที่ backbending จบ ที่ละ 1-2 คน อีกที

ที่นี่ห้ามถ่ายภาพ หรือ มีเสียงโทรศัพท์ดังเด็ดขาด รูปบนเน็ตที่หลุดออกไป คือแอบถ่าย หรือ ขอถ่ายทำอย่างเป็นทางการเลย ออยเลยไม่เคยมีรูปถ่ายต้องฝึกนะคะ

วันแรกรู้สึกว่าในห้องมันร้อนจากพลังงานความร้อนของทุกคนที่ฝึกอยู่ ทั้งๆที่อากาศตอนเช้าที่มัยซอร์มันค่อนข้างเย็น ทุกคนตั้งใจ ไม่มีใครมองใคร ไม่มีใครสนใคร ฝึกของตัวเองไป ออยรู้สึกสบายใจขึ้นเมื่ออยู่บนMat มันเหมือนเป็นที่ที่คุ้นเคย แล้วออยก็โฟลไปเรื่อย ผ่านไปได้ดีทุกท่า แม้แต่ Supta Kurmasan ซึ่งเป็นท่าที่ออยไม่ค่อยมั่นในว่าจะเอาขาพาดคอได้เองทั้งสองข้างมั้ย แต่ด้วยบรรยากาศ วันแรกก็ขาพาดคอคล่องมาก ยังกับไม่ใช่ตัวเอง ผ่านไปได้ทั้ง Primary Series โดยไม่ต้องมีใครมาช่วยเลย สำหรับ Backbending ในวันนี้ มี Assistant ของชาราทเข้ามาช่วย แต่เธอไม่ได้ให้เอามือ catch ข้อเท้า ใน Urdva Dhanurasana (สะพานโค้ง) ซึ่งเป็นอีกจุดนึงที่ไม่ค่อยมั่นใจ รอดไปนึงวัน เก็บเสื่อ ไปทำfinishing posturesใน Changing room แล้วเดินออกมารอที่ประตู รอชาราทสบตา แล้วไหว้ลางามๆ

พฤหัส 3 มีนาคม 2016 (Mysore class) : ยังตื่นเต้นกับการฝึกมากๆ เหมือนมีฮอร์โมนหรือสารเคมีอะรไบางอย่างในร่างกายหลั่งออกมาให้เราฝึกได้ดีขึ้น อย่าง ท่านั้ง Forward bendนี้ คางแตะแข้ง มองเห็นนิ้วเท้าเลย , ขาพาดคอคล่องแคล่ว ไม่มีต้องอิดออด ไม่มีต้องยืดสะโพกก่อน, Sharath มายืนรอจะช่วย Backbending เค้าบอก “Elbows in, Strecth arms ,Go down” แล้วให้ Catch ข้อเท้า เค้าบอก “Give me your hand” ทุกอย่างดูง่ายมาก เหมือนเราต้องเชื่อเค้า เค้าบอก “Straight legs” ก็ทำได้ง่ายๆอีก แล้วเค้าบอก “Good” ออยชื่นใจมาก

ศุกร์ 4มีนาคม 2016 (Mysore class) : วันนี้ Assistantของชาราทเป็นผู้ชายฝรั่งตัวใหญ่มาก มาช่วย Backbending  เค้าให้ Catch ข้อเท้าแต่ออยทำได้ไม่ดีเท่าเมื่อวาน Catchปุ๊บหลุดปั๊บ ไม่เหมือนเมื่อวาน พอออยเดินผ่านเค้าอีกที เค้าให้คำแนะนำที่สั้นๆ แต่เปลื่ยนวิถีคิดใน Catch ข้อเท้าของเราง่ายไปตลอด เค้ามองตาเราแล้วบอกแค่ว่า  You just …trust the system….don’t panic….breath in when you feel  unconfortable

เสาร์ & จันทร์ 5 & 7 มีนาคม 2016 (Led class) : บอกไปใครจะเชื่อว่าสิ่งที่ออยหวั่นสุดใน Led class ไม่ใช่ Utthita Padangusthasana , ไม่ใช่ Navasana , ไม่ใช่ Utpluthih, แต่เป็น Headstand 15 ลม +10 ลม ซึ่งมันเหมือนกลัวติดมาตลอด รู้เลยตัวไม่ตรง น้ำหนักอยู่ที่แขนเกือบหมด แขนร้าวไปหมด แต่ถ้าเป็นชาราทนับออยก็ทนอยู่จนจบค่ะ

พฤหัส 10 มีนาคม 2016 (Mysore class) : ฝึกจนจบ backbending , Sharath เข้ามาถามว่าเมื่อกี้ Catch ข้อเท้าได้เรียบร้อยใช่มั้ย ออยก็พยักหน้า , ชาราทสบตาแล้วบอก “Next week ….Pasasana”  , ดีใจมาก…การบ้านที่ทำมา 2 ปี ชาราทให้ผ่าน

พุธ 16 มีนาคม 2016 (Mysore class) : การฝึกวันนี้ดูเหมือนเดิม ความตื่นเต้น ความเแปลกที่หมดไป ความฟุ้งซ่านมีมาก พอเอาขาขวาพาดคอ ล็อคเท้าขวาเข้ากับเท้าซ้าย แล้วกำลังก้มลงเพื่อเข้า Supta-Kurmasana ก็รู้สึกว่าเรายืดที่หลังขวาล่างมากไป รู้สึกว่ากล้ามเนื้อถูกดึงเร็วไป บาดเจ็บแล้ว รู้ตัวเลย ท่าหลังจากนั้นทำได้ดี แต่รู้สึกที่หลังล่างขวาไปถึงสะโพก backbendได้ catchข้อเท้าได้ดี จบการฝึกได้ แต่บาดเจ็บ

พฤหัส 17 มีนาคม 2016 : ตัดสินใจไม่ไปฝึก ขอดูอาการของหลังล่างขวาก่อน วันนี้แค่จะยกเท้าขวาขึ้นมาใส่รองเท้ายังเจ็บ ทาโวทาเรนตลอด เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ร่างกายสำคัญสุด ของรักษาก่อน

ศุกร์ 18 มีนาคม 2016(Mysore class)  : ร่างไม่ค่อยพร้อม หลังล่างขวายังเจ็บอยู่ เลยตัดสินใจไปฝึกเท่าที่ทำได้โดยไม่เจ็บตัว ปูเสื่อแล้วเดินไปบอกชาราทก่อนเลยว่า ออยเจ็บตรงนี้นะคะ แต่จะฝึกให้ดีที่สุด ชาราทพยักหน้าแล้วพูดเสียงดัง  “No pain No gain” , ออยฝึกไปลุ้นไป ดูความเจ็บไปทุกท่า ท่าที่ต้องยืด บิด ออกแรงจากหลังล่างขวาตรงที่เจ็บ มันจี๊ดทุกท่า เว้นแต่ท่าที่ยืด หลังบน บิดหลังบนแทนได้ ก็เชฟหลังล่างขวาไป เอาขาพาดคอไม่ได้เลย เจ็บสุด  GarbhaPindasanaก็โรลรอบไม่ได้ ส่งตัวลงไปแล้วกล้ามเนื้อมันไม่มีแรงเอาขึ้น Pasasanaบิดซ้ายนี่สุดๆจี๊ด ผ่านไปได้แบบถนอมร่างกาย แต่ดีใจที่ได้มาฝึก ได้มาเห็นร่างกายตัวเอง เดาว่าบาดเจ็บกล้ามเนื้อ QL (Quadratus lumborum) แต่อาการมันก็ค่อยๆดีขึ้น

เสาร์ & จันทร์ 19 & 21 มีนาคม 2016 (Led class) : led class แบบร่างกายไม่พร้อม แต่ก็รู้สึกว่ากล้ามหลังที่เจ็บมันดีขึ้น จนมาเมื่อวันจันทร์ คิดว่ากลับมา 80 % แล้ว คอยสังเกตุความเจ็บทุกอาสนะที่ทำ รู้สึกว่าจิตอยู่กับตัวดีมาก ดีกว่าตอนร่างกายสมบูรณ์อีก

อังคาร 22 มีนาคม 2016 (Mysore class) : พยายามฝึกให้ใกล้เคียงกับที่ร่างกายไม่บาดเจ็บ นั่งเอาขาพาดคอแล้วลงไป Supta Kurmasana อย่างระวังมาก เจ็บอยู่นิดแต่เข้าท่าได้ , Urdva Dhanurasana แล้ว Lift up + Drop back อย่างไม่มีปัญหา สบายหลังดีด้วยซ้ำ เหมือนได้ยืดกล้ามเนื้อที่เจ็บไปอีกข้าง เอามือ catch ข้อเท้าได้สบายๆแล้ว ดีใจมากกู้กลับมาได้แล้ว ร่างกายกลับมาประมาณ 90% แล้ว

พุธ 23 มีนาคม 2016 : Moonday งดฝึก ดีกับร่างกายมากได้พักทั้งกายและใจ

พฤหัส & ศุกร์ 24 & 25 มีนาคม 2016 (Mysore class) : พยายามทำ Pasasana ยังไงนะให้ Catch ข้อมือได้ เหลืออีกนิดเดียวหลักเซนติเมตร ต้องrotateไหล่มากขึ้นมั้ย หรือ รักแร้เลื่อนมาใกล้เข่ามากขึ้น หรือ มองไปด้านข้างให้ไกลขึ้น หรือ รอเวลา หรือ ทุกสิ่งรวมกัน สงสัยจริง

เสาร์ 26 มีนาคม 2016 (Led class) :  วันนี้มองนิ้วเท้าใน fwd bend ได้ชัดมากกว่าเดิมอีก, Bhujapidasana คางแตะเงยหน้าได้มากขึ้น ก่อนยกคางขึ้นได้โดยหน้าผากไม่แตะพื้น (นานๆทีจะเกิดขึ้น), ไหล่แตะพื้นใน Kurmasana แบบที่ไม่เคยมาก่อน , Headstand นับ 15 + 10 ลมหายใจได้สบายๆแล้ว แค่เปลื่ยนความคิดนิดเดียว คิดว่าเราจะยึดเท้า ยืดตัวไปด้านบน ถ่ายน้ำหนักไปที่หัวเพิ่มอีกนิด จะได้ไม่หนักที่แขนมาก แทนที่จะคิดว่ากลัวจะล้มกลิ้ง เบาสบายเลย ด้วยใจล้วนๆ , มัยซอร์เมจิกมีจริง #Mysoremagic

 

เดี๋ยวมาเขียนต่อนะคะ

Leave a comment